บีเอ็มแฟ็คสตอรี่ : ตอน ภาพหลอกตา

วันนี้ผมตื่นนอนเช้าเป็นพิเศษ  ยังไม่ 7 โมงเนี่ยแหละ เช้าแล้ว  ยังงงตัวเองเหมือนกัน ตื่นไปได้ไง ทั้งๆที่นอนไปตี 2 กว่าแล้ว   วันนี้เป็นวันจันทร์ซึ่งตรงกำหนดต้องลงไปส่งผ้าซักกับป้าที่ใต้หอ ผมได้บรรจงรวบรวมผ้าที่เบี้ยวนัด ไม่ได้ลงไปส่งถึง 5 วันแล้ว ใส่ตะกร้าใบใหญ่ แล้วลงไปส่งผ้า เหมือนทุกที

มองไปข้างนอกหน้าต่าง  ฟ้ายังคงขมุกขมัว เป็นธรรมดาของฟ้ายามสาย  ผมเดินไปหน้าลิฟต์ เจอเพื่อนร่วมชั้นและทักทาย  เพื่อนถามว่าไปไหน?? เห็นผมถือตะกร้าผ้าก็ไม่น่าถามใช่ไหมครับ

พอลงไปถึงใต้หอ ภาพที่เห็น ตะลึงมาก  ไม่มีผู้ให้บริการซักผ้ารายใด อยู่ใต้หอเลย  งงมาก  ถ้าเอาโทรศัพท์ไปด้วยคงโทรหาป้าแล้วแหละ ว่าเกิดอะไรขึ้น  วันหยุดงานประจำปีของสมาคมซักผ้าหรือไง  ผู้คนเดินขวักไขว่ไปหาใต้หอเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  นี่เราตกข่าวอะไรไปหรือปล่าว?

แล้วจึงเดินกลับขึ้นไปอย่างงงๆ

ไม่ต้องรอขึ้นไปโทรหาป้าฯ  ไม่ต้องเปิดหา google แหละครับ ทันใดนั้น พอจุดทางเข้าหอ มีนาฬิกาตัวหนึ่งแขวนอยู่  มันบอกเวลา 10.20 จากนั้นจึงเข้าใจทุกอย่างแล้ว

ตอนขึ้นลิฟต์มา  ขึ้นมาพร้อมกับรุ่นน้องด้วย เลยรีบแก้ตัวว่า นาฬิกามันตายจริงๆนะ แล้วเราก็สลึมสลือลงมาส่งผ้า (เป็นปกติ) แต่ตอนนั้นชักไม่แน่ใจว่านาฬิกาตายจริงหรือคิดไปเอง แต่พอถึงห้อง ก็พบว่านาฬิกาตายจริงนั่นแหละ … จึงรีบมาบันทึกเรื่องนี้เลย